هومان هم برای واکسن دو ماهگی و شش ماهگی خیلی اذیت شد دو ماهگی چون نمی دونستم قبلش باید استامینوفن بهش بدم که تب و دردش کم باشه اونجا بهم گفتن و من بعدش بهش دادم که خیلی اذیت شد بچه ام و شش ماهگی که اصلا حاضر نبود از بغل من بیرون بیاد و تا صبح تو بغل من خوابید تا میذاشتم زمین تو خواب عمیق هم که بود بیدار میشد و می چسبید بهم

بچه وقتی مریضه وقتی تب داره وقتی ناآرومه اصلا نباید از بغلت بیرونش بیاری و کار درستی کردی

ببین بچه تا نه ماهگی اصلا آمادگی جدا شدن از مادر رو نداره و هر جدایی به احساس امنتیش آسیب میزنه و بعدها درش اضطراب جدایی ایجاد میکنه حتی یک ربع نیم ساعت هم نباید بچه رو از خودت دور کنی منظورم سپردنش به کس دیگه به جای خودته و 9 تا 14 ماهگی بچه نباید بیشتر از یکساعت مادرش رو نبینه یعنی هرکاری هم که داری و باید بچه رو از خودت جدا کنی نباید به یکساعت بکشه کارت و تا قبل از یکساعت باید برگردی کنارش و بعد از دو سالگی بچه ای که همیشه مادرش رو کنارش داشته ایمن میشه از لحاظ روحی و میتونه کاملا مستقل و بدون وابستگی به مادر و عدم احساس امنیت زندگی کنه حتی اگر یک روز کامل هم تو رو نبینه سراغت رو نمیگیره خیالش دیگه راحته که مامان هرجا باشه برمیگرده اما این احساس امنیت باید تا دوسالگی در بچه ایجاد بشه و مهم ترین مساله برای یک بچه همینه

هم برای عزت نفسش هم برای اعتماد کردنش به دنیا

هم برای آرامشش تو زندگی بعد از اون هم البته تا 5-6 سالگی نمیشه بچه رو به مدت طولانی تنها گذاشت همیشه باید براش توضیح بدی کجا میری کی برمیگردی و حتما باید باهاش خداحافظی کنی و بگی زود میام هیچوقت نباید یواشکی بچه رو ترک کنی یا وقتی خوابه بگی میرم تا بیدار شه برمیگردم مامانمم هست ازش مراقبت میکنه فقط و فقط در صورت کار واجب که مجبوری بچه رو از خودت جدا کتی پدر بچه باید کنارش باشه تا بچه آسیب نبینه غیر از پدر هیچ جایگزینی نمی تونه در بچه احساس امنیت به وجود بیاره

خیلی به این چیزا حواست باشه که حساس ترین دوران بچه در شکل گیری امنیتش و عزت نفسش همین موقع هاست من مثل یک حیون وحشی حتی می دریدم کسی که میخواست لحظه ای من رو ا از بچه ام دور کنه رو ... یا پیشنهاد میداد که بذارش پیش ما برو به فلان کارت برس من برای کارهای واجبم هم هومان رو مثل کوالا به خودم آویزون میکردم و همه جا می بردم تا پنج ماهگیش که شبها هم تا صبح به خودم می بستمش و نشسته میخوابیدم چون ریفلاکس شدید داشت از وابسته شدن بچه ات نترس تا شیش ماهگی باید بچسبه بهت بعدش یواش یواش جدا میشه نگران نباش

یعنی چطور به ذهنت خطور کرد که بچه رو با مامانت بفرستی واکسن بزنه اصلا فکر کردن به این مساله هم گناه بوده از نظر من

تو شرایط حساس وقتی بچه قراره درد بکشه خودخواهانه ترین کاری که یه مادر میتونه بکنه اینه که خودش رو از کنار بچه دور کنه چون فکر میکنه تحمل درد کشیدن بچه رو نداره در حالیکه تو اون لحظه بچه فقط به مادرش نیاز داره

چطور به ذهنت رسید اصلا؟ عصبانی شدما

خدا رو شکر که در نهایت این کار رو نکردی وگرنه کلاهمون با هم تو هم میرفت

راستی اینجا اصلا اجازه کمپرس نمیدادن و میگفتن بدتر میکنه درد بچه رو خانمه که واکس میزد خیلی زیاد تاکید میکرد کمپرس نذارین برای بچه

رو این قضیه هم که نمیذاری به بچه طعمی بچشونن خوبه که حساسی و باید باشی... جنایته به بچه قبل از پنج  شیش ماهگی طعم غذا رو چشوندن ...

من اجازه نمیدادم هیچ کس هیچ کاری که به ضرر بچه ام هست رو انجام بده و فرقی نداشت اون آدم کیه و واکنش من ممکنه چه عواقبی داشته باشه همین الان هم همینطورم یعنی هیچ کس به خودش اجازه نمیده در بی اهمیت ترین مساله بچه من هم دخالت کنه همین الان هم که هومان 5 سالشه مادر بزرگش اگر بخواد یه شکلات کوچولو هم بهش بده میگه ببین مامانت اجازه میده یا یواشکی قبلش از من می پرسن که آیا اجازه هست؟ خیلی قدر و وحشی بشو لطفا از الان به همه بفهمون تنها تصمیم گیرنده برای هر چیزی برای بچه ات فقط و فقط خودت هستی