عزیزم ^-^ قربون اون نخودچی برم نمکدون !

کپیه خودته سهیلا ! ماشالا بهش !

توأم خسته نباشی خانوم گل ایشالا که این خونه براتون اومد داشته باشه :):*

وااااا..... جدی!!!!

اون خونه خیییییییلی حیف بود سهیلا

من عاشقش بودم.

حتما حکمتی و مصلحتی در کار بوده که ما ازش غافلیم... 

به هرحال اینجا یا اونجا یا هرجای دیگه ، امیدوارم دلت خوش باشه

رفیق، و توی آرامش غوطه ور باشی🙂❤🧡💛

عه وا چقدر اثاث کشی :))

مواظب خودت باش.. و بیشتر بنویس سهیلا...

ای بابا

چرا خب؟

شاید قراره یه اتفاق بزرگ و عالی اینجا بیفته برات

منم دو سال خونه پدر شوهر زندگی کردم و خیلی سخت گذشت و 8 ماه آخر رسما کشمکش داشتیم اجاره هم میدادیم و کم هم نمیدادیم و پولمون رو هم خودشون سرمایه گذاری کرده بودن و ما نمی تونستیم حتی پولمون رو زنده کنیم که از اونجا بلند شیم خیلی سخت گذشت از اون مدلها که روح و روان من نابود شد و با بند بند وجودم میخواستم که اون روزها بگذرن و من فقط از اون خونه بلند شم و کتاب معجزه شکرگزاری رو که خوندم و شروع کردم به مثبت فکر کردن و عمل کردن یواش یواش همه چی به بهترین شکل خودش اتفاق افتاد پولمون زنده شد و ما یه جای عالی پیدا کردیم و بلند شدیم

منم خیلی ناراحت منتی بودم که رو سرمون بود یه دوستی دارم یه آقاست که خیلی هم از ما بزرگتره یه بار بهم گفت ببین پول پدر از شیر مادر برای پسرش حلال تره هرمنتی باشه از طرف هرکسی باشه چرت و پرته و برای ارضای نیازیهای طرف به کمک کردن میخواد خودش رو راضی کنه که ما داریم به تو کمک میکنیم وگرنه هرکی هرچی گفت باد هواست

اگر من جای تو بودم از اون خونه بلند نمیشدم و میگفتم یک سال قرارداد بستم و قانونا هم طرف کاری نمی تونست بکنه میخواست از اول درست تصمیم بگیره من که نباید تاوان هرهری بودن یه نفر دیگه رو بدم بیخود گذاشته بود برای اجاره اگر خودش میخواست بنشینه

با این حال می فهمم تو چه وضعیت سختی هستی ولی سعی کن دور بمونی از داستانها و بابت چیزی که یه سرش تو نیستی زندگی رو برای خودت سخت نکنی

اما در پی این هم باش که بتونی هرچه زودتر مستقل بشی